Έγκαιρη διάγνωση της διαβητικής νευροπάθειας
Η Αμερικάνικη Διαβητολογική Εταιρεία (ADA) εξέδωσε μια δήλωση για τη διαβητική νευροπάθεια, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τους ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη για την πρόληψη αλλά και την έγκαιρη διάγνωσή της.
Η διαβητική νευροπάθεια αποτελεί μια απο τις συχνότερες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη. Υπολογίζεται πως θα εμφανιστεί σε περίπου 20% των ασθενών με ΣΔτ1, μετά από 20 έτη νόσου, και σε περίπου 50% των ασθενών με ΣΔτ2, μετά από 10 έτη νόσου. Μάλιστα, πολλές φορές η νευροπάθεια εκδηλώνεται ως πρώτο σύμπτωμα του διαβήτη!
Ποια είναι τα συμπτώματα της διαβητικής νευροπάθειας;
Η συχνότερη κατανομή της νευροπάθειας είναι συμμετρική (DSPN), δίκην «γαντιού» στα άνω άκρα και δίκην «κάλτσας» στα κάτω άκρα. Οι ασθενείς παραπονιούνται για αιμωδία (αίσθημα μουδιάσματος), μυρμηγκιές (παραισθησίες), καυσαλγία (αίσθημα καύσους), διαταραχή στην αίσθηση του θερμού ή του ψυχρού και διαξιφιστικό πόνο.
Άλλες μορφές διαβητικής νευροπάθειας είναι οι μονονευρίτιδες, όταν δηλαδή η βλάβη εντοπίζεται αποκλειστικά σε ένα νεύρο, όπως για παράδειγμα στο ισχιακό, και η αυτόνομη νευροπάθεια, όπου μπορεί να εκδηλωθεί στυτική δυσλειτουργία, ορθοστατική υπόταση, εμμένουσα ταχυκαρδία και διαταραχή στην ούρηση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η διαβητική νευροπάθεια είναι ασυμπτωματική, για αυτό το λόγο απαιτούνται ειδικές εξετάσεις διάγνωσης της βλάβης σε αρχικό στάδιο.
Ποιος κίνδυνος ελοχεύει στη διαβητική νευροπάθεια;
Οι ασθενείς με περιφερική νευροπάθεια δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς την επαφή των άκρων τους με τις γύρω επιφάνειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην αισθανθούν, για παράδειγμα, τον τραυματισμό από ένα αιχμηρό αντικείμενο ή το έγκαυμα από μια ζεστή εστία. Δημιουργείται τελικώς μια πληγή, εν αγνοία του ασθενούς, η οποία δύναται να μολυνθεί ή να αποτελέσει εστία εισόδου ενός παθογόνου μικροργανισμού στο αίμα.
Η συνύπαρξη αγγειοπάθειας, διαταραχής δηλαδή στη φυσιολογική αιμάτωση των άκρων, προδιαθέτει στη δημιουργία ανώδυνων ελκών, κατάσταση γνωστή και ως «διαβητικό πόδι». Αν δεν υπάρχει η άμεση παρέμβαση και θεραπεία, ο ασθενής κινδυνεύει με ακρωτηριασμό άκρου, λόγω γάγγραινας.
Επιπλέον, οι ασθενείς χάνουν το αίσθημα ισορροπίας, οπότε κινδυνεύουν από τραυματισμούς και κατάγματα, συνεπεία πτώσεων.
Με ποιον τρόπο γίνεται η διάγνωση της διαβητικής νευροπάθειας;
Προσπαθούμε να εντοπίσουμε διαταραχή στην επιπολής και εν τω βάθει αισθητικότητα, στα τενόντια αντανακλαστικά και στην αιμάτωση των άκρων με την αντικειμενική εξέταση και με ειδικές ιατρικές συσκευές.
Έχω την ιδιαίτερη χαρά να διαθέτω βιοθεσιόμετρο, μια ειδική συσκευή δονήσεων που μπορεί να ανιχνεύσει ακόμα και τις μικρότερες βλάβες διαβητικής νευροπάθειας.
Υπάρχει θεραπεία για τη διαβητική νευροπάθεα;
Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα κάποιο φάρμακο που να θεραπεύει τη νευροπάθεια. Αναμένουμε τα αποτελέσματα πολλών ερευνών, οι οποίες δοκιμάζουν φαρμακευτικά σκευάσματα και βιολογικούς παράγοντες.
Στη φαρέτρα μας διαθέτουμε αρκετά φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής τα οποία δύναται να μετριάσουν την ένταση των συμπτωμάτων. Ορισμένα από αυτά είναι η πρεγκαμπαλίνη, η ντουλοξετίνη, η γκαμπαπεντίνη και το λιποϊκό οξύ, το οποίο αποτελεί μια σχετικά «φυσική» επιλογή.
Το κλειδί στη θεραπεία της διαβητικής νευροπάθειας είναι η πρόληψή της.
Απαιτείται άριστη ρύθμιση του σακχάρου και καθημερινή άσκηση, μέτριας έντασης, για τουλάχιστον 30 λεπτά.